BEST I FACED: TERRY NORRIS
Terry Norris (47-9, 31 KO) to jedna z bardziej rozpoznawalnych twarzy bokserskich ostatniej dekady XX wieku. ''Terrible'' dzierżył pasy mistrzowskie w kategorii junior średniej, zajmował też czołowe pozycje w rankingach bez podziału na kategorie wagowe. Mieszanka ofensywnego stylu, mocnych pięści i przeciętnej odporności – to była recepta Norrisa na podbijanie światowych ringów.
Pomijając słynnego Sugara Raya Leonarda, ''Terrible'' ma na rozkładzie takie znakomitości jak Simon Brown, Meldrick Taylor czy Donald Curry. Mimo że Amerykanin zmaga się z chorobą Parkinsona, której nabawił się prawdopodobnie jeszcze w trakcie kariery zawodowej, nadal próbuje utrzymywać aktywny tryb życia, prowadząc szkółkę bokserską. Zapraszamy na spowiedź 53-latka.
Najlepszy jab: Maurice Blocker
- Mierzył jakieś 188 centymetrów i miał fajny, długi jab. Utrzymywał mnie na dystans, ale w końcu popełnił błąd i złapałem go niszczącym lewym sierpowym. Prawie urwałem mu głowę.
Najlepszy w obronie: Simon Brown
- W mojej pierwszej walce z Brownem, był bardzo trudny do trafienia. Popełniłem wówczas wiele błędów. Posłał mnie na deski i w końcu znokautował. W rewanżu wróciłem i dominowałem przez 12 rund.
Najszybsze ręce: Sugar Ray Leonard
- Ray był najlepszy, miał szybkie ręce. Meldrick Taylor również był szybki i bardzo śliski.
BEST I FACED: 'SUGAR' RAY LEONARD >>>
Najlepsza praca nóg: Sugar Ray Leonard i Meldrick Taylor
- To muszą być Ray lub Meldrick. Ray lekko pracował na nogach. Byłem szybszy i silniejszy, ale był w pobliżu, to chytrus. Meldrick Taylor miał dobrą pracę nóg.
Najinteligentniejszy w ringu: Simon Brown
- Powiedziałbym, że najmądrzejszy gość, z którym walczyłem to Simon Brown. W pierwszym pojedynku mnie rozegrał. Kilka razy mówiło się o naszej walce, lecz gdy już do niej doszło, nie widziałem zbyt wielu nagrań z jego potyczek. On za to przygotował się naprawdę dobrze. Wyszedł boksować. Myślałem, że będzie parł do przodu. Trafił mnie ciosem z tyłu głowy i znokautował, reszta to historia. Sposób wyprowadzania ciosów przez Donalda Curry’ego również był inteligentny. Wszystkie jego uderzenia były celne i gładkie, trudne do zauważenia. Popełnił jednak w końcu błąd polegający na opuszczeniu rąk, ja byłem za to szybki i silny, więc zraniłem go.
Najsilniejszy: Julian Jackson
- Zdecydowanie Julian, ponadto Simon Brown. Gdy wchodzisz w klincz, jesteś w stanie przepchnąć gościa. Przepchnąłem Simona, ale on stał twardo. Julian Jackson był naprawdę mocny, gdy mnie trafił. Przestawiał mnie po ringu. Wiedziałem, że jest mocny, więc starałem się być poza jego zasięgiem, ale przygwoździł mnie.
Najtwardsza szczęka: Troy Waters
- Trafiłem go wszystkim, czym mogłem. Łapałem go mocnymi ciosami z prawej ręki, biłem na dół, w końcu strasznie go zbiłem. Musieli przerwać walkę, on by się nie poddał. Jorge Castro również był twardy, ale jego biłem bardziej szybkością i kombinacjami niż mocnymi uderzeniami.
Najmocniej bijący: Julian Jackson
- Złapał mnie. Potrafił odwrócić losy pojedynku jednym ciosem, znokautował mnie. Po pierwszej rundzie, którą wygrałem, zgubiła mnie nieco pewność siebie. Myślałem, że będę mógł się po nim przejechać, ale rzeczywistość okazała się inna. Nie spodziewałem się tego. Chciałem rewanżu, ale nigdy się nie odbył. Mieliśmy tego samego promotora – Dona Kinga – ale druga walka była trudna do zorganizowania.
Najlepsze umiejętności: Sugar Ray Leonard
- Zdecydowanie Sugar Ray Leonard. Był najlepszym, z którym miałem okazję wejść do ringu.
Najlepszy ogółem: Sugar Ray Leonard
- Najlepszy był Sugar Ray Leonard. Był bardzo mądry między linami. Wielokrotnie go zraniłem, ale był w stanie to ukryć. Jego sposób poruszania się, sposób boksowania – wszystko to było inteligentne.
