London Prize Ring Rules

London Prize Ring Rules – zestaw przepisów bokserskich ustanowiony w 1838 roku, a następnie poprawiony w 1853. Opierał się na zasadach ogłoszonych blisko 100 lat wcześniej przez Jacka Broughtona i podobnie jak w przypadku regulaminu sporządzonego przez wielkiego angielskiego mistrza, zawodnicy walczący zgodnie z London Prize Ring Rules nie zakładali rękawic i mogli stosować chwyty zapaśnicze, a walki nie miały ustalonego czasu trwania i kończyły się, gdy jeden z bokserów nie był w stanie kontynuować batalii. Runda kończyła się, gdy któryś z pięściarzy padł wskutek otrzymanego ciosu lub został przewrócony, po czym miał 30 sekund na odpoczynek, a 8 na dotarcie do linii startowej (zastępowała ona kwadrat obecny w Broughton’s Rules). Jeżeli tego nie uczynił, przegrywał walkę. Pojedynek mógł się też zakończyć, gdy obaj zawodnicy zgodzili się na remis lub gdy interweniowała policja czy na ring wdarli się kibice. W przepisach była też mowa o tym jak radzić sobie z pieniędzmi z zakładów w momencie, gdy mecz zostaje przerwany przez władze, gdy zapada zmrok czy następuje odwołanie walki.

London Prize Ring Rules zastąpione zostały w 1867 roku przez Queensberry Rules.